ศิลปแห่งชีวิต (Art of Life)

ชีวิตคือศิลปะ

          ช่วงเวลาของชีวิต แตกต่างกันในแต่ละคน พื้นฐานการดำรงชีวิตก็แตกต่างเช่นกัน บางคนเกิดมามีความพร้อมหลายอย่าง บางคนเกิดมาขาดแคลนหลายอย่าง อยู่ต่างสถานที่ ต่างสถานะ ...แต่ยังไม่ใช่บทสรุป เพราะชีวิตเป็นช่วงเวลาที่ถูกจัดสรรมาให้เรา เป็นอย่างไรอยู่ที่ผู้ใช้ ยังไม่ปรากฏว่ามีเครื่องมือหรืออุปกรณ์ใดที่สามารถออกแบบ ควบคุมชีวิตให้เป็นไปได้ดีเท่าตัวเอง แต่ถึงจะมีคงไม่มีใครอยากถูกควบคุม

          

ไม้เลื้อยที่เกาะเกี่ยวบนต้นไม้อื่น
ยังมีความหมายและอรรถประโยชน์

          ไม่ว่าคุณจะมีชีวิต 1 ปี หรืออยู่ได้ยืนยาวถึง 100 ปี ก็สามารถใช้ชีวิตให้เป็นไปตามที่ต้องการได้ มันอยู่ที่การมีศิลปะในการดำรงชีวิต ถ้ามองจากคนรอบข้างที่คุณเจออยู่ทุกๆ วัน เราจะพบว่ามีคนอยู่หลากหลายแบบ นั่นไม่สำคัญ แต่จงลองมองหา คนที่มีความพอใจในชีวิตปัจจุบัน และทำหน้าที่ตนเองได้อย่างเต็มใจ "นั่นแหละ !" --- คนแบบนี้เป็นคนที่เข้าใจอะไรได้ดี เนื่องจากเขาอยู่กับปัจจุบัน คืออยู่กับตอนที่มีลมหาย ในขณะที่หายใจ 

          นิยามชีวิตที่ดีเป็นยังไง มันไม่มีจุดจบ บางคนให้นิยามว่าชีวิตที่ดีต้องมีเงินหรือทรัพย์สินเท่านั้น เท่านี้ --- แต่อย่าลืมว่าคนที่ร่ำรวย โดยเฉพาะถึงขั้นมหาเศรษฐี พวกนั้นก็ยังพยายามหาเงินอยู่ตลอดเวลา หลายๆ ครั้งการพยายามหานั่นก็ทำให้ชีวิตดูวุ่นวายรีบเร่ง เครียด  บางคนให้ความสำคัญกับคนที่อยู่ในตำแหน่งการงานที่สูง --- แต่อย่าลืม ทุกตำแหน่งมีภารกิจหลาอย่างที่มันอาจไม่สบายใจที่จะทำ และตำแหน่งพวกนี้ก็หมดเวลาได้ซักวันหนึ่ง พวกเขายังวิตกกังวลกับการรักษาตำแหน่งอยู่เสมอ

        ศิลปะของการใช้ชีวิต น่าจะอยู่กับคนที่ใช้ประโยชนจากเวลาได้อย่างดีและพอใจกับข้อจำกัดนั้นมากกว่า --- ในแต่ละวัน เดือน ปี สามารถจัดการเวลาให้ตัวเองทำสิ่งที่อยากทำได้  เข้าใจและอยู่ร่วมกับคนรอบข้าง/สังคมได้ ดูแลครอบครัวและตัวเองได้  นั่นมัน ศิลปะชัดๆ...