URBAN-OUT

นโยบายส่วนบุคคลสูงสุด HWR เป็นที่ทราบว่ามันคือ หลักการใช้ชีวิตสูงสุดที่มุ่งเน้นการดูแลรักษาสุขภาพ สินทรัพย์และสัมพันธภาพ โดยตอบสนองต่อวิสัยทัศน์ LIFE OF QUALITY / ชีวิตที่มีคุณภาพ  แน่นอนชีวิตที่มีคุณภาพไม่ได้หมายถึงการที่อยากทำอะไรก็ทำตามใจตนเอง แต่มันหมายถึงการรักษาสมดุล เพื่อให้ชีวิตที่มีลมหายใจปัจจุบัน-การสิ้นสุด เป็นไปได้อย่างมีประสิทธิภาพและเข้าถึงคุณค่าของการมีชีวิต อย่างที่เข้าใจว่าความจริงแล้วเราอยู่กับปัจจุบันเท่านั้น มันไม่ได้มีอดีตหรืออนาคต หากเราไม่คำนึงหรือกังวลถึงมัน การใช้ชีวิตต้องมุ่งเน้นคุณค่าของขณะลมหายใจก่อน แต่ขณะเดียวกันประสบการณ์ที่ผ่านมาและความไม่แน่นอนที่จะเกิดขึ้น จำเป็นที่จะต้องถูกวางแผนบริหาร หลายครั้งที่การบันทึก ขีดเขียนไม่สามารถนำมาใช้ได้จริงเนื่องจากมันมีความยาวตามลำดับวกวนและทำให้สับสน จึงขอเสนอวิธีที่ง่ายและมีประสิทธิภาพ คือ "ONE PAPER" ทุกอย่าง/สาระสำคัญ ในกระดาษหน้าเดียว คุณสามารถใช้โนต เส้น สี รูปลักษณ์ เพื่อให้จดจำ ส่วนรายละเอียดสามารถประยุกต์ปรับเปลี่ยน/ยืดหยุ่นได้หากนำไปทำจริง หรือวันไหนคิดเปลี่ยนหลักการ ก็สามารถเปลี่ยนได้ในกร

ในวันหนึ่ง ชีวิต มีหลายเรื่องต้องทำ - ชีวิตที่ดีต้องมีอะไรหลายอย่าง หลายครั้งที่หงุดหงิดเวลาต้องละมือจากกิจกรรมหนึ่งเพื่อไปทำอีกอย่าง และบางครั้งก็รู้สึกล้าเมื่อทำอะไรซักอย่าง ไม่อยากทำอย่างอื่นต่อ ใน 1 วันมี 24 ชั่วโมง เราคงใช้เวลานอนหลับไปซัก 8 ชั่วโมง อีก 16 ชั่วโมงลืมตามาทำงาน ธุระส่วนตัว โน่น นั่น นี่ ได้แก่ 1.กิจวัตรประจำวัน ได้แก่ การตื่นนอน การล้างหน้าแปรงฟัน เข้าสุขาและอาบน้ำ การออกกำลังกาย วางแผนงาน 2.ทำงาน ช่วงเวลา 9.00 น. - 17.00 น. 3.กิจกรรมที่อยากทำ เช่น ดูหนัง, จิบกาแฟ, เที่ยว 4.ธุระพิเศษ เช่น การพบปะกับกลุ่มคน, งานเลี้ยง, งานพิธี 5.กิจวัตรอื่นๆ เช่น ซื้อของ, ตัดผม, ทำความสะอาดบ้าน, ซักผ้า, ล้างรถ กิจกรรมมากมาย ทั้งรายวัน รายสัปดาห์ เดือน ปี ดูแล้ววุ่นวาย หากไม่มีวิธีจัดการที่เป็นระบบ แต่ก่อนที่จะไปทำอะไรอาจต้องเข้าใจหลักการหลายอย่างก่อน 1.เวลามีอย่างจำกัด แต่ละวันไม่สามารถเพิ่มได้ 2.ชีวิตมีหลายด้านหลายมุม แต่ด้านต่างๆ มีความเชื่อมโยงกัน ในวันหนึ่งคุณจำต้องสวมบทบาทเป็นอะไรหลายอย่าง ตอนเช้าตื่นมาคุณต้องเป็นตัวเองที่ต้องรับผิดชอบกิจธุระส่วนตัว ก่อนออกจากบ้านทำหน้าที่พ่อส่

การดำรงชีวิตของคน คือการมีชีวิตบนเส้นเวลาตั้งแต่เกิดจนหมดอายุขัย นานแค่ไหนขึ้นอยู่กับเหตุปัจัยหลายอย่าง อายุขัยเฉลี่ยประมาณ 60-70 ปี บางคนอาจอยู่ได้นานถึง 100 กว่าปี แต่ไม่ว่ายังไงลักษณะการคงอยู่คือ 1.จริงแล้วเราอยู่กับปัจจุบัน คือเสี้ยวลมหายใจ ที่เหลือล้วนเป็นอดีต(ที่ผ่านมาแล้ว) และอนาคต(ที่ยังมาไม่ถึง) 2.มนุษย์อยู่ด้วยอารมณ์ ความรู้สึก นั่นเป็นเรื่องจริง ความสุขหรือทุกข์ทางใจล้วนมาจากสิ่งนี้ ถึงแม้ว่าเราจะทำอะไรหลายอย่างด้วยเหตุผล ที่มีการพิสูจน์ดีขึ้นเรื่อยๆ แต่สุดท้ายสิ่งที่อยู่กับคนคือ ความรู้สึก 3.กิจกรรมต่างๆ ที่เกิดขึ้น เช่น เศรษฐกิจ สังคม วัฒนธรรมและการปกครอง ล้วนเพื่อความอยู่รอดและสร้างสมดุล นานมาแล้วมีความคิดแสวงหาความสมบูรณ์แบบของการมีชีวิต เช่น การเป็นอมตะไม่ตาย การมีอำนาจปกครองผู้คนทั้งหมด การเผยแผ่ความเชื่อ/หลักการของตนเอง แต่ยังไม่ปรากฎว่ามีใครสามารถจะบรรลุความสมบูรณ์แบบนั้นได้ทั้งหมด - "การดำรงชีวิตของคนจึงไม่ใช่ความสมบูรณ์แบบ" แต่ในระหว่างเวลาแห่งการมีชีวิตที่แสนสั้นนั้น เราได้รู้สึกตัวหรือไม่ เราได้อิ่มเอมกับคุณค่าหรือไม่ ทุก ณ ขณะจิตท่านได้เสพความรู้ส